Θα το έχετε παρατηρήσει: Από πότε ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν να παραχωρήσουν συνέντευξη σε εφημερίδα μεγάλης κυκλοφορίας ή σε κάποια εκπομπή πολιτικού ενδιαφέροντος, από εκείνες που έχουν απομείνει; Αυτό συμβαίνει επειδή το «ξεδίπλωμα» της πολιτικής τους γίνεται πια εν είδει ατάκας από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η δημοσιογραφία, όπως την γνωρίζαμε, είναι μια απαξιωμένη τέχνη, το ίδιο ισχύει και για την πολιτική ασφαλώς, και, στο κάτω-κάτω, ποιος ο λόγος να μιλήσεις επί δίωρο για κάτι σε μια εφημερίδα ή σε ένα κανάλι, όταν με μια ατάκα στο Twitter θα προκαλέσεις το κοινωνικό αίσθημα; Η πολιτική της ατάκας έχει κερδίσει την επιχειρηματολογία, όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο Κώστας Γιαννακίδης, αλλά από την άλλη πλευρά και οι πολίτες απαντούν άμεσα σε οτιδήποτε αναρτούν τα επικοινωνιακά τιμ των πολιτικών της χώρας μας.
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν φέρει μεγάλες αλλαγές στον τρόπο με τον οποίον οι πολιτικοί προσεγγίζουν τους πολίτες αλλά και οι πολίτες τους πολιτικούς, σε ολόκληρο τον δυτικό πολιτισμό. Εδώ, στην Ελλάδα, το «άνοιγμα» των πολιτικών στα social media ξεκίνησε σταδιακά τα τελευταία χρόνια, αλλά το «εναρκτήριο λάκτισμα» δόθηκε με εκείνη τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στις 14 Ιανουαρίου του 2015, στην εφημερίδα «Αυγή», η οποία ήταν ανοιχτή μέσω του Twitter. Το trend της συνέντευξης ήταν το πιο δημοφιλές εκείνη την ημέρα, καθώς χιλιάδες πολίτες έσπευσαν να συμμετάσχουν στον διαδικτυακό διάλογο που άνοιξε ο κ. Τσίπρας.
Αναμφισβήτητη είναι η δύναμη των κοινωνικών δικτύων ως προς τη διάδοση της πληροφορίας, τι κι αν η ποιότητα της πληροφορίας είναι υπό συζήτηση... Αδιαμφισβήτητη αποδεικνύεται, όμως, και η ευκαιρία την οποία έχουν οι πολίτες να κάνουν τις παρατηρήσεις τους, να επιχειρηματολογήσουν ή και να ξεσπάσουν απλώς, όπως συμβαίνει συχνότερα, και μάλιστα face to face με τον Πρωθυπουργό και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σημειωτέον ότι οι δημοσιεύσεις και των δύο στις προσωπικές τους σελίδες δεν είναι μακροσκελείς. Ακολουθώντας την εποχή, πρόκειται μάλλον για ευκολοδιάβαστες και εύπεπτες ατάκες, παρά για την ανάλυση των πολιτικών τους ή για ολοκληρωμένα επιχειρήματα. Ακόμη, όπως συνηθίζεται, ανεβάζουν φωτογραφίες από επισκέψεις τους σε πολιτιστικούς χώρους και εκδηλώσεις, στις οποίες συνήθως οι πολίτες αντιδρούν με ένα «like» ή με ένα «χαχα», σπανιότερα, δε με το «έλεος»...
Από τα πιο φαρμακερά σχόλια που διαβάσαμε κάτω από ανάρτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη: «Ρε κιορατά, έχεις τα άντερα να τιμήσεις τα γονίδιά σου; Έχεις τα κότσια να τιμήσεις τον θείο του Πατέρα σου τον Ελευθέριο Βενιζέλο; Ή θα πουλήσεις εμάς τους στρατιώτες; Εμάς που θα πεθάνουμε ώστε εσείς να βαυκαλίζετε και να είστε περήφανοι, παλιομ@λ@κες που ανάθεμα αν ξέρετε από πού γεμίζει το τουφέκι;». Σημειωτέον, η ανάρτηση έχει ονοματεπώνυμο, όχι ψευδώνυμο. Τη δεκαετία του '80 πάντως σπανίως έβγαινε μπροστά πολίτης να «κράξει» επωνύμως, σε εφημερίδα, έστω, κάποιον πολιτικό.
Ένας άλλος φίλος έχει άποψη για τον αγώνα που πρέπει να δώσουμε για να βγούμε από την κρίση: «Θα αγωνιστούμε για να τρώτε εσείς οι κομπιναδόροι με χρυσά κουτάλια... Ποιος έφερε την Ελλάδα σε αυτό το χάλι; Οι κουμπαριές του παρέα, ε; Α, ρε βόδια, να ξυπνήσουμε... Ξυπνάτε, ρε!».
Σε πρόσφατη ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα για την παράδοση του στρατοπέδου Μελά στη Θεσσαλονίκη, αναγνώστης σχολιάζει: «Αφήστε τα πάρκα και τα γήπεδα και δώστε λεφτά στον κοσμάκη να μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς. Τι να τα κάνουμε τα πάρκα εάν δεν έχουμε λεφτά να πάρουμε ούτε πασατέμπο... Καλά σου έκανε η κυρία και σου είπε αυτά που είπε και έπρεπε να πει και άλλα παραπάνω. Ζεις εσύ ή η Περιστέρα σου με 400 ευρώ; Ζουν τα παιδιά σου με 400 ευρώ; Το μέλλον των δικών σου παιδιών το έχεις εξασφαλίσει, των δικών μας τι γίνεται Αλεξάκο;».
Πάλι για τον Αλέξη Τσίπρα, όταν τόλμησε να πει κάτι για την επιχειρηματικότητα και για το πόσο την υποστηρίζει η κυβέρνησή του: «Ποια επιχειρηματικότητα, πλάκα μας κάνετε; Ελάτε στον Έβρο που φυτοζωεί να δείτε πώς περνάμε, να δείτε αγώνα επιβίωσης. Αν δεν είχαμε τους Τούρκους το Σαββατοκύριακο φύλλο δεν θα κουνιόταν».
Σχόλιο για το σχόλιο του Αλέξη Τσίπρα ότι βγαίνουμε από την κρίση: «Κάτι άλλο εκτός από το ότι θα μας βγάλεις από την κρίση -όπως συνηθίζεις να λες- έχεις να μας πεις; Γιατί εγώ βλέπω να πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο! Εσείς που παίρνετε 5.000++ ευρώ τον μήνα εννοείται πως δεν σας επηρεάζει η κρίση. Εμάς όμως μας επηρεάζει και με το παραπάνω. Ξυπνήστε όλοι όσοι είστε μέσα στη Βουλή πριν φύγει η νεολαία για το εξωτερικό κ αυτή η χώρα εξαφανιστεί!».
Αυτό που πρέπει, πάντως, να πούμε, είναι ότι σχόλια του τύπου «ήρθε η ώρα σου, πρόεδρε» και «τελείωσέ τους όλους, είσαι ο ένας και μοναδικός» είναι πολύ-πολύ σπάνια. Κάποια θετικά σχόλια με επιχειρήματα απαντούν εδώ κι εκεί, αλλά η συντριπτική πλειονότητα των σχολίων είναι μάλλον αρνητικά και στις περισσότερες περιπτώσεις οι πολίτες ζητούν άμεσες λύσεις και όχι περισσότερα λόγια.
Τέλος, ένα σχόλιο που το συναντήσαμε παντού, από διαφορετικούς χρήστες: «Μπούρδες, όλοι το ίδιο είσαστε».
Ε.Γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου